Brüksel'in Schuman Meydanında 3 Kasım 2007 düzenlenmis olan Teröre Lanet Mitingine katılım
Brüksel'in Schuman Meydanında 3 Kasım 2007 düzenlenmiş olan Teröre Lanet Mitingine katılım; Belçika Türklerinin sayısal büyüklüğüne yakışır seviyede olmadı. Ancak katılımcıların büyük bir çoğunluğunun genç olması sevindirici ve umut vericiydi. 24 Eylül tarihli izinsiz gösteride hırpalanan gençlerimizin, kırgınlık gösterip mitinge soğuk bakacaklarını düşünmüştüm. Yanıldım. Gençlerimiz hala patlamaya hazır volkan gibi. Duruşları, yürüyüşleri, bakışları, haykırışları bunu gösteriyor. Mitingi tertip edenlerin, bunu okuyamaması tam bir talihsizlik. Gençlerimiz büyüklerine, biz biriz, biz ayni yüreğiz, bizim başımız dik, anlımız açık, sizi de öyle görmek istiyoruz diyorlar. İstiyorlar ki, yutkunmadan ıkınmadan, kıvırmadan, dolandırmadan, ezilip büzülmeden, amalara sığınmadan Türk ulusunun birliğine, ülkesine ve tarihine saldıran çakallara karşı adam gibi, adam gibi; adam gibi durulsun. Doğru söze ne demeli? Büyükler adam gibi duruş gösterseler, gençlerin isyanını gerektirecek ne olabilir? Gençlerin yasa dışı davranışlarının, sorumlusunun biz büyükler olduğu gerçeğinden kaçamayiz. Tarih, omurgasızlara omurgalı gibi davranıldığına tanık olmamıştır. Türk ulusunun birliğine ve tarihine saldırıda bulunanlara karşi tavrımız, açık ve net olmalıdır. Küresel çakalların, ülkeleri, ulusları ve değerleri parçaladığı gerçeğini görmeyip, kuzu gibi meleyerek onlardan adalet dilenmek, safdillilik ve ahmaklıktır. Gençlerimizin isyanının asıl nedeni, çakallar karşışındaki ahmak tutumumuzdur. Ulusumuz üzerine kurulan tuzaklar ortadayken, hala kör ebe oyununu oynamaya devam ediyor olmamızı başka neyle açıklayabilirizki. Miting tertip komitesinde yer alan sivil toplum kuruluşlarının başkanlarının konuşmaları; katılımcıların yüreğindeki acıyı soğutacak, güçlü ve kararlı mesajlardan yoksundu. Katılımcıların konuşmalara olan ilgisizliğini başka türlü okuyan varsa, çıksın söylesin. İyi ki, Ozan Arif'in şiirleri okundu, Ozanımızın dizelerindeki onurlu tepki, katılımcıların yüreklerine biraz olsun serinlik verdi. Sakın ola bir daha böyle içi boş miting duzenlemeyelim. Sonra fenerle katılımcı aramak zorunda kalırız. Miting alanının seçimine ne demeli. Birilerinin bizi görmesini mi istemedik? Görünmeyi istemiyecek bir utancımız mı vardı? Yoksa birileri bizi gizlemek mi istedi? Eğer amaç bu ise, bundan daha uygun bir mekan bulunamazdı. Koca devlet binalarının arasında kaybolduk. Hafta sonu olduğundan binalardan bakan, öfkemize tanıklık edecek bir çift göz bile yoktu. Acaba temizlik için gelmiş olanlardan birileri, bizi izliyor olabilir mi, diye bakındım. Ama öyle bir mutluluğu da yakalayamadım. Beni tanıyan gençlerin, Abi biz yürüyüş yapmayacak mıyız? Abi biz burada niye toplandık? Abi bizi burada kim görecek? Abi bu ne biçim gösteri? gibi soruları, rahatsızlığın boyutunu yansıtmaktaydı. Tertip komitesinde yer alan sivil toplum kuruluş temsilcilerinin, Belçika Türk toplumunda var olan bölünmüşlüğü dahada derinleştirebilecek ayrımcı yaklaşımlara alet olmalarını, Türk toplumunun birlikteliği adına talihsiz buluyorum. Ateş çemberinde geçtiğimiz zor günlerimizde kucaklasacağımıza, küçük hesapların kurbanı oluyoruz. Türklük ortak paydasında buluşarak, miting alanına gelen ve katılıma verdiği destekle, Bayrağımızı yükseltmiş olan herkesi yürekten kutlayip, saygılarımı iletiyorum. Rıza ÃZEN
